ریفلاکس معده در کودکان

در این مقاله به روشهای موجود برای تشخیص و درجه بندی ریفلاکس معده در نوزادان و شیرخواران اشاره خواهیم

تشخیص رفلاکس معده

 در خصوص راه های تشخیص ریفلاکس معده در نوزاد و شیرخوار در اغلب موارد اگر شرح حال و معاینه ی بیمار و توجه به علایم همراه با دقت و حوصله انجام پذیرد،برای تشخیص کافی خواهد بود و نیازی به انجام تستهای پاراکلینیکی و گاه هزینه بر و دشوار نخواهد بود.

تستهای تشخیصی معمولا" جهت تعیین میزان وشدت ریفلاکس یا تصمیم گیری در خصوص اقدامات درمانی توصیه میگردد و یا زمانی که سایر علل ایجاد کننده ی علایم ریفلاکس در بیمار مورد شک باشد،مانند آلرژی به شیر یا مواد غذایی دیگر،تنگی ابتدای دوازدهه،انسداد روده یا بیماریهای ارثی متابولیک و .... لذا تستهای تشخیصی پس از معاینه ی دقیق نوزاد و صرفا" جهت تایید تشخیص توصیه میگردند.

تستهای تشخیصی رادیوگرافی برای رفلاکس معده

از جمله دقیقترین تستهای تشخیصی رادیوگرافی با ماده حاجب ( عکس رنگی ) از قسمتهای فوقانی دستگاه گوارش می باشد که از دقت تشخیصی بالایی جهت تعیین شدت و نوع ریفلاکس و عوارض گوارشی آن بخصوص تنگی انتهای مری به علت سوختگی ناشی از ورود اسید معده به آن برخوردار میب اشد.

روش دیگر بررسی قسمت فوقانی دستگاه گوارش آندوسکپی همراه نمونه برداری از مخاط مری می باشد که در موارد شدید ریفلاکس و شک به ایجاد زخم و تنگی انتهای مری توصیه میگردد.

اندازه گیری مستقیم میزان اسید و PH  در انتهای مری با استفاده از پروپ ( لوله های فلزی مخصوص ) نیز از سایر روشهای تشخیصی می باشد که به علت دشواری در انجام و نیاز به بیهوشی و عوارض ناخواسته ی آن بندرت و در مواردی که حملات ریفلاکس با آپنه تنفسی ( حملات خفگی و قطع تنفس ) همراه باشد انجام می پذیرد.

تشخیص ریفلاکس معده در شیرخواران

رفلاکس معده نوزادان  | درمان ریفلاکس در نوزادان

استفاده از مواد رادیوایزوتوپ و پزشکی هسته ای نیز از دیگر راه های تشخیص رفلاکس می باشد.

تشخیص ریفلاکس معده نوزادان توسط سونوگرافیست

سونوگرافی دقیق و انجام شده توسط سونوگرافیست مجرب با صرف زمان کافی و در حالتی که معده شیرخوار پر باشد به عنوان روشی بی خطر و فابل اطمینان برای تشخیص و درجه بندی  شدت ریفلاکس در اغلب موارد ترجیح داده می شود.هرچند منفی بودن ریفلاکس در سونوی انجام شده در هنگامی که علایم به نفع وجود ریفلاکس است رد کننده ی رفلاکس نمی باشد و همانطور که در ابتدای بحث اشاره شد این روشها صرفا" تایید کننده و تکمیل کننده ی معاینه و گرفتن شرح حال دقیق توسط پزشک می باشند و در صورتی که علایم موکد وجود ریفلاکس باشد،لازم است پزشک بدون صبر نمودن جهت اقدامات پاراکلینیکی (با در نظر گرفتن مشکلات خاص هر روش و هزینه و عوارض احتمالی ناشی از این اقدامات) توصیه های لازم جهت کنترل ریفلاکس و اقدامات درمانی مربوطه را شروع نماید.

در شروع یا حین درمان در صورتی که عوارض ریوی ریفلاکس مانند برونشیت،سینوزیت،پنومونی و اسپیراسیون ریوی (ورود محتویات معده داخل ریه) بروز نماید،تستهای تنفسی و عکسبرداری از ریه و سی تی اسکن از سینوسها نیز گاها" توصیه می شود.

با تشکر از توجه شما،دوستدارتان دکتر بهروز مقدادی 

آنلاین سلامت

به اشتراک بگذارید :